“ความฝันตอนเด็กๆ ผมอยากเป็นครู ผมสนใจพวกวิชาพุทธศาสนากับประวัติศาสตร์ ทำไมไม่รู้แต่สนใจมาตั้งแต่เด็ก ผมอาจจะไม่เก่งหนังสือ แต่ความจำดี(ยิ้ม) เวลาเดินทางไปเที่ยวก็จะกลับมาจด ผมจดได้เป็นเล่มๆเลยนะ เอาไว้เล่าให้คนอื่นฟัง วันหนึ่งรู้ว่าบริษัทมิตรผลเขาเปิดรับสมัครพนักงานก็ไปสมัครกับเขา ไม่คิดเหมือนกันว่าเขาจะรับเพราะมีคนพิการสมัครเยอะ ต้องคัดคน แต่เขาก็โทรกลับมาบอกว่า ยินดีด้วยนะได้งานแล้ว… หน้าที่ของผมคือดูแลโรงเรียนบ้านแจงงาม เก็บกวาด ทำความสะอาด ดูแลแปลงผักปลอดสารพิษ ผมดีใจที่เด็กๆได้กินผักที่ผมปลูกเอง ตอนนี้ไม่พอขายหรอกครับ เพราะแค่นักเรียนกินก็หมดแล้ว บ้านกับโรงเรียนใกล้กัน ปั่นรถไปสองนาทีก็ถึง ในเวลาที่คุณครูต้องเข้าประชุมทั้งโรงเรียน ครูเขาก็ฝากให้ผมดูแลเด็กๆ ผมก็จะสอนเขาเรื่องประวัติศาสตร์ พุทธศาสนา ผมชอบเข้าโรงเรียนแต่เช้า เพราะเด็กๆชอบเข้ามาถาม “ลุงวินัย!! วันนี้จะสอนอะไรพวกหนู” ผมเลยไปหาอ่านตำราอ่านเพิ่มจะได้มีเรื่องมาเล่าให้เด็กๆฟังทุกวัน